edebiyat illüzyondur. başka şeye hiç bakmayın. en büyük kandırmasyon sayfadadır. 

harfleri sıra sıra dizerler.  her harfe de bir ses verirler. bunlar  da kağıtta mır mır mır eder. etmez ama, bakanlar öyle zanneder. kulaklarında bir seda dolaşır. işte bu illüzyon nambırvandır. olmayan şeyi var sandınız mı sanmadınız mı? bundan büyük sihir var mı? 

var. bir boy büyüğü geliyor, sıkı durun. mırıltılar içinde suretler beliriyor. adamlar kadınlar, şehirler kırlar başlarlar bir  geçit resmine. harf denilen o  kargacık şekiller maşallah panayır yerine döndüler. 

sihir bu kadar mı? değil. en fenası en sonda. farketmezsiniz ama, sayfalarda gizli buhurdanlıklar vardır. teneffüs ettikçe kafalar cilalanır,o hayal perdesine bakanlar kendilerini de harflerin aralarında dolaşır sanır. kah nefesler tutulur, kah güm güm yürek çarpar; aşıklara maşuk, esrara hafiye olmak faslı başlar. o takır tukur kitap  artık bambaşka bir şeydir. düz satıhta duran hacimsiz lekeler kim bilir kaç boyutlu bir aleme evrilirler.  bu işin meraklısının iptilası işte buradan gelir. buhuru çekmemiş olan, bakar bakar bir şey anlamaz. 

yazar milleti az biraz delidir.

edebiyat sihrin en edepsiz halidir.