edebiyat
illüzyondur. başka şeye hiç bakmayın. en büyük kandırmasyon sayfadadır.
harfleri
sıra sıra dizerler. her harfe de bir ses
verirler. bunlar da kağıtta mır mır mır
eder. etmez ama, bakanlar öyle zanneder. kulaklarında bir seda dolaşır. işte bu
illüzyon nambırvandır. olmayan şeyi var sandınız mı sanmadınız mı? bundan büyük
sihir var mı?
var.
bir boy büyüğü geliyor, sıkı durun. mırıltılar içinde suretler beliriyor.
adamlar kadınlar, şehirler kırlar başlarlar bir
geçit resmine. harf denilen o
kargacık şekiller maşallah panayır yerine döndüler.
sihir
bu kadar mı? değil. en fenası en sonda. farketmezsiniz ama, sayfalarda gizli
buhurdanlıklar vardır. teneffüs ettikçe kafalar cilalanır,o hayal perdesine
bakanlar kendilerini de harflerin aralarında dolaşır sanır. kah nefesler
tutulur, kah güm güm yürek çarpar; aşıklara maşuk, esrara hafiye olmak faslı
başlar. o takır tukur kitap artık
bambaşka bir şeydir. düz satıhta duran hacimsiz lekeler kim bilir kaç boyutlu
bir aleme evrilirler. bu işin
meraklısının iptilası işte buradan gelir. buhuru çekmemiş olan, bakar bakar bir
şey anlamaz.
yazar
milleti az biraz delidir.
edebiyat
sihrin en edepsiz halidir.