Acı eğiriyor, yol yol

Ömrün ipliğini

Dudaklarımın kıyısında, ölçüsüz

Keder bürümüş, yürüyor

Gizemli amfora

Denizini özlüyor

Bin yıl daha saklar sırrını

Söyleyecekleri çok

Suya dokunsa parmak uçları

Nehir bilir kıyılarını

Dibini bilir.

Şu gümüş martı

Kaç kanatta ölçmüştür dünyayı?

Erguvan renkli düşlerden

Düştüm yaşama

Hayatın kazazedesiyim,

Mülteciyim, anavatanım düş

Kordonu ipekten iplik

Yaşamla aramda bir umut

Yıldızların merhametine kalmış

Otun kaderi de

Çiçek dürbününün hayalidir

Çiçek tarhları

Eyyam görmüş ağaçlar

Bahtı açık, şans kapılarında

Göğü seyretmek, onlara bağışlanmış

Kil, kül ve gül

Göçüp giderken

Taşın varoluş inadı

Karşısında çaresiz

Rüzgarıyız hangi nefesin

Buradayız diye

Diriler arasında, kimiz biz?